وبلاگ

ارتباط مستقیم و تأثیر مثبت و معنی­دار توسعه بازار­های مالی بر رشد و توسعه اقتصادی مبین این مطلب است که بدون داشتن بازارهای مالی سازمان یافته، رقابتی و کارآمد امکان داشتن اقتصادی توسعه یافته بعید به نظر می رسد بنابراین فراهم کردن زمینه وجود بازارهای مالی پویا، رقابتی و کارآمد به منظور تجهیز منابع پس­اندازی و هدایت و تخصیص بهینه آن بین فعالیت­های متعدد اقتصادی باید بر مبنای پایه­ای و اصولی در هر نظام اقتصادی و در کانون توجه مسئولان و سیاست­گذاران قرار گیرد. این موضوع در کشورهای در حال توسعه که محدودیت و پراکندگی منابع پس­اندازی و سرمایه ­گذاری از ویژگی­های بارز آن­ها است باید در جایگاه به مراتب مهم­تری قرار گیرد. نگاهی به بخش مالی اقتصاد ایران، حکایت از این واقعیت دارد که اقتصاد کشور هنوز از ضرورت­ها و مزایای بازارهای مالی مطلوب که پاسخگوی نیازهای اقتصادی و از جمله اهداف سیاست­های آزاد سازی، خصوصی­سازی و تعادل و توسعه باشد، محروم است و از این بابت تأثیرات نامطلوب و باز­دارنده بسیاری بر فرایند رشد و توسعه بخش­های مختلف اقتصادی تحمیل شده است. سرمایه ­گذاری فرایند سیستماتیک و انسجام یافته است. اهداف سرمایه ­گذاری مشخص بوده و استراتژی معینی برای رسیدن به آن­ها وجود دارد. هرفعالیت سرمایه ­گذاری بدون داشتن استراتژی مشخص و دیدگاهی روشن نسبت به خواسته ­ها  پر هزینه و شاید کم بازده باشد. سرمایه ­گذاری از نیازهای اولیه برای گذار از یک اقتصاد توسعه­نیافته به توسعه­یافته است (اعتمادی، محمدی ، ناظمی­اردکانی، 1388). هر سرمایه­گذار می ­تواند مستقیماً در اوراق بهادار یا از طریق واسطه­های مالی، غیر مستقیم سرمایه ­گذاری کند. بازارهای مالی در دهه­های اخیر با تحولات چشم­گیری مواجه شده ­اند. با پیدایش واسطه­های مالی و ابزارهای مالی جدید رفته رفته از نقش انحصاری واسطه­های مالی خاص و به ویژه بانک­ها تا حدودی کاسته شده است و جایگاهی خاص برای واسطه­هایی چون صندوق­های سرمایه ­گذاری مشاع و شرکت­های سرمایه ­گذاری با سرمایه باز، باز شده است. صندوق سرمایه ­گذاری مشترک یک واسطه مالی است که به گروهی از سرمایه ­گذاران اجازه می­دهد که پول­هایشان را با هم جمع کرده، طی مدت خاصی آن را در موضوعی سرمایه ­گذاری می­نمایند. صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک از جمله نهادهای مالی مؤثر جهت فراهم نمودن مقدمات مناسب در مشارکت سرمایه ­گذاران بالقوه در فرایند سرمایه ­گذاری و تأمین مالی شرکت­ها بوده است. صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بعنوان یک ابزار کمکی برای سرمایه ­گذاران کوچک است تا در بخشی از بازار سهیم باشند و چیزی به جزء مجموعه ای از سهام و اوراق قرضه نمی­باشند. فرض کنید که یک شرکت گروهی از مردم را جمع­آوری کرده و پول آنها را در سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار سرمایه گذاری می­ کند و هر سرمایه­گذار سهام­هایی را بدست می­آورد که نشان­دهنده مالکیت بخشی از دارایی­ های صندوق است و ماهانه مبالغ هنگفتی از سرمایه ­های سرگردان را به بخش­های مولد و فعال جامعه هدایت می کند(شیرازیان،1384). این صندوق­ها با اتخاذ سیاست­های مناسب می­توانند در کاهش تورم، افزایش تولید و بهبود کارایی مدیران نقش اساسی ایفا نمایند(عبده تبریزی، شریفیان 1386). خوشبختانه صنعت صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک در ایران هر چند با تأخیر چند ده ساله نسبت به کشور­های توسعه یافته اما در ایران برای اولین بار در قانون بازار اوراق بهادار مصوب سال 1384 این صندوق­ها مورد توجه قرار گرفت. صندوق­های سرمایه ­گذاری با در­آمد ثابت از سال 1386 و صندوق­های سرمایه ­گذاری در سهام  از ابتدای سال 1387 به عرصه بازار سرمایه قدم نهادند. با عنایت به نقش بی بدیل این صندوق در تخصیص بهینه منابع مالی در بازار سرمایه، ارزیابی عملکرد این واسطه­های مالی با بهره گرفتن از معیارهای ارزیابی­ عملکرد در تئوری مدرن یا کلاسیک(MPT) با تئوری فرامدرن یا پسامدرن(PMPT) در صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک می تواند اطلاعات ارزشمندی را در رابطه با کارآیی و عملکرد مدیریت صندوق­ها در اختیار سرمایه گذاران قرار بدهد. در فراگرد مدیریت سرمایه­گذاری، ارزیابی عملکرد پرتفوی سرمایه ­گذاری­ها، مرحله پایانی می­باشد، لیکن از آن می توان به مثابه یک سازوکار بازخوردی و کنترلی، به منظور اثر بخش­تر نمودن فراگرد مدیریت سرمایه ­گذاری استفاده نمود. مسلم است داشتن یک ابزاری که عملکرد را درست و صحیح اندازه ­گیری کند  دارای اهمیتی است که بر هیچ کس پوشیده نمی ­باشد. از طرف دیگر می­دانیم که هدف از سرمایه ­گذاری قبل از هر چیزی افزایش و یا حداقل حفاظت از سرمایه مالی است. لذا به نظر می­رسد ارزیابی عملکرد پرتفوی برای سرمایه گذاران مهم است. ارزیابی عملکرد شامل دو اقدام اساسی است، اولین اقدام در ارزیابی عملکرد، تعیین مطلوب یا نامطلوب بودن عملکرد است. دومین اقدام مشخص کردن این امر است که آیا عملکرد مذکور ناشی از شانس و اقبال بوده یا در نتیجه تخصص حاصل شده است متأ­سفانه در عمل، مشکلاتی در رابطه با انجام هر دو وظیفه مذکور وجود دارد(راعی، تلنگی، 1383). سرمایه­گذارن با بهره گرفتن از شاخص ­های اندازه ­گیری عملکرد پرتفوی می­توانند میزان موفقیت مدیران صندوق­های سرمایه ­گذاری را رصد کنند. لذا در این تحقیق سعی برآنیم
که معیار­های اندازه ­گیری عملکرد در تئوری مدرن و فرامدرن پرتفوی را با هم مقایسه کنیم و بررسی کنیم که آیا ارزیابی عملکرد پرتفوی با بهره گرفتن از معیارهای فرامدرن نتیجه متفاوتی نسبت به معیارهای کلاسیک یا مدرن در ایران ارائه می­دهد یا خیر. یکی از مشکلات اصلی در ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک، تمایل انسانی به تمرکز بر بازده پرتفوی و عدم توجه کافی به ریسک متحمل شده برای کسب بازده مورد نظر است. در صورتی که ارزیابی عملکرد باید شامل شناسایی همزمان بازده و ریسک سرمایه ­گذاری باشد(استرانگ،2000). ودر واقع عملکرد سرمایه ­گذاری باید با دو رکن ریسک و بازدهی مورد ارزیابی قرار بگیرد. وهمواره بیشترین بازدهی با توجه به سطح مشخصی از ریسک معیاری مناسب برای سرمایه ­گذاری است(راعی و سعیدی،1383). هر دارایی علاوه بر بازده، ریسک خاص خود را دارد که ناشی از عدم اطمینان بازده دارایی مورد نظر است. بنابراین، بررسی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک دارای یک متغیر مستقل (بازده) و یک متغیر وابسته (ریسک) است(راعی، تلنگی، 1383). مقاله منتشر شده توسط  مارکوویتزدر سال 1952، به عنوان منشأ تئوری نوین پرتفوی شناخته شد. از آغاز دهه 1960 تا­کنون پژوهشگران زیادی به این امر توجه کرده و همواره با مدل­سازی و آزمون مدل­های موجود درصد آزمون کارآیی این مدل بر آمده اند به طور کلی این مدل­ها بر اساس دو تئوری متفاوت یعنی تئوری مدرن پرتفوی و تئوری فرامدرن پرتفوی شکل گرفته­اند. در تئوری مدرن پرتفوی ریسک به عنوان تغییر پذیری کلی بازده­ها حول میانگین بازده تعریف و با بهره گرفتن از معیارهای واریانس محاسبه می­ شود. به عبارت دیگر، تئوری مدرن پرتفوی به لحاظ توزیع انحرافات در معیار واریانس، وزن­های برابری را برای همه انحراف­های مثبت یا منفی در شرایط عدم اطمینان (مطلوب و نا­مطلوب) به عنوان ریسک در نظر می­گیرد. به همین سبب است که واریانس به عنوان معیار ریسک متقارن شناسایی می­گردد و زمانی می­توان از آن استفاده نمود که توزیع بازده­ها از نوع نرمال باشد این مسأله در حالی است که امروزه تحقیق­هایی که بر روی بازارهای سهام نو­ظهور صورت گرفته، نشان داده است که توزیع بازدهی در این بازارها نرمال نیست (بیکارت، 1998) بر همین اساس تئوری فرامدرن پرتفوی مطرح شد. این تئوری بین نوسان­های مطلوب و نامطلوب، وجه تمایز آشکار قائل می­ شود. در تئوری فرامدرن پرتفوی، تنها نوسان پایین­تر از نرخ بازده هدف سرمایه­گذار مشمول ریسک هستند و این مسأله در حالی است که که همه نوسان­های بالاتر از این هدف (در شرایط عدم اطمینان )، به عنوان فرصت سرمایه ­گذاری به منظور دستیابی به نرخ بازده مطلوب به حساب می­آیند. بزرگترین کمک نظریه مدرن پرتفوی پی­ریزی چارچوب ریسک و بازدهی برای تصمیم ­گیری می­باشد. خوشبختانه پیشرفت­های اخیر در تئوری مالی و پرتفوی به همراه افزایش توان محاسبه­های پیچیده، بر این مشکل­ها فائق آمده و نتیجه آن بسط و گسترش پارادایم ریسک و بازده تحت عنوان تئوری فرامدرن می­باشد. پس نظریه مدرن پرتفوی چیزی نیست جز یک حالت خاص از فرمول­بندی تئوری فرامدرن پرتفوی(رم و فرگوسن، 1993). به طور خلاصه می­توان گفت که نظریه مدرن پرتفوی بر اساس رابطه ریسک و بازدهی محاسبه شده از طریق واریانس و انحراف معیار بازدهی تعیین می­ شود. در حالی که نظریه فرامدرن پرتفوی بر اساس رابطه بازدهی و ریسک نامطلوب به تبیین رفتار سرمایه­گذار و معیار انتخاب پرتفوی بهینه می ­پردازد (استرادا، 2000). با توجه به نو بودن پدیده صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک و لزوم ارزیابی عملکرد مدیران سرمایه ­گذاری در صندوق­های مذکور، تحقیق فوق می ­تواند راه­گشایی در جهت ایجاد معیاری مناسب در این زمینه باشد.
 
1-2- عنوان تحقیق
به این صورت که: بررسی کارآیی معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن در صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک در بازار اوراق بهادار تهران.
1-3- تشریح و بیان موضوع
هر پژوهش در واقع با قصد پاسخگویی و راه­حل­یابی برای یک مسأله اصلی که در قالب یک پرسش ظهور کرده است آغاز می­ شود و برای اینکه انسجام، هدفمندی و کاربردی بودن خود را حفظ کند باید بر حول یک مسئله اصلی سازماندهی شود. ارزیابی عملکرد و بهره­وری در دهه­های اخیر، هم از جانب مجامع علمی و هم مدیران و دیگر استفاده­کنندگان مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. متدها و تکنیک­های بسیاری جهت ارزیابی کارآیی ایجاد شده است که هر کدام مجموعه ای از شاخص ­ها را جهت ایجاد توازن در دیدگاه ­های سنتی و تک بعدی عملکرد معرفی می­نماید. از آغاز دهه 1960 تا کنون پژوهشگران زیادی به مسأله ارزیابی عملکرد توجه کرده و همواره با مدل­سازی و آزمون مدل­های موجود در صدد بررسی کارآیی ابزارهای مختلف بوده ­اند. صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک به عنوان یکی از واسطه­های مالی نقش انتقال سرمایه از سوی دارندگان منابع (آحاد جامعه) به سمت مصرف­ کنندگان(شرکت­های تولیدی، خدماتی و سایر) بر عهده دارد. و با توجه به این که از تأسیس صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک در بازار سرمایه کشور بیش از چند سال نمی­گذرد به عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری از جانب سرمایه­گذاران، تحلیل­گران مالی و… توجه زیادی می شود. عملکرد سرمایه گذاری با دو رکن ریسک و بازدهی مورد ارزیابی قرار می­گیرد و همواره بیشترین بازدهی با توجه به سطح مشخصی از ریسک، معیار مناسبی برای سرمایه ­گذاری است و هدف اولیه صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بیشینه کردن بازده دارایی­ های تحت مدیریتشان در طول زمان است.
ما در این تحقیق به مطالعه و بررسی کارآیی معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن (پسا­مدرن) درصندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک در بازار اوراق بهادار تهران می­پردازیم و عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری فعال در بازار اوراق بهادار تهران را بر اساس معیارهای فرامدرن اندازه ­گیری کرده و آن­ها را با معیارهای اندازه ­گیری عملکرد کلاسیک(مدرن) مقایسه می­کنیم. همچنین، در این تحقیق می­خواهیم بررسی کنیم که ارزیابی عملکرد صندوق­ها در بازار اوراق بهادار تهران با بهره گرفتن از معیارهای فرامدرن نتیجه متفاوتی نسبت به معیارهای ارزیابی عملکرد کلاسیک بدست می­آورد یا خیر. معیارهای ارزیابی عملکرد پرتفوی در فرامدرن عبارتند از: نسبت پتانسیل مطلوب، نسبت سورتینو و شاخص امگا. معیارهای کلاسیک اندازه ­گیری عملکرد پرتفوی نیز که مبتنی بر تئوری سبد مارکوویتز هستند عبارتند از: نسبت شارپ، معیار ترینر، معیار جنسن، نسبت ارزیابی و ضریب تعیین؛ که در این تحقیق ما در صدد مقایسه معیارها می باشیم. مقاله منتشر شده توسط هری مارکوویتز  در سال 1952 به عنوان منشأ تئوری نوین پرتفوی شناخته می شود فرضیه ­های این تئوری باعث رضایت­بخش نبودن نظریه مدرن یا کلاسیک پرتفوی می­گردد که به شرح زیر است: 1- توزیع بازدهی  همه اوراق بهادار و دارایی­ ها نرمال می­باشد. 2- واریانس بازدهی دارایی­ ها، شاخص مناسبی برای اندازه ­گیری ریسک می­باشد. پیشرفت­های اخیر نتیجه را بسط و گسترش پارادایم ریسک و بازده تحت عنوان تئوری فرامدرن می­باشد. البته نظریه مدرن پرتفوی چیزی نیست جز یک حالت خاص از فرمول بندی تئوری فرامدرن

 پرتفوی و همچنین برایان ام.رام معتقد است که در نظریه فرامدرن پرتفوی  دو پیشرفت اسا سی نسبت به نظریه مدرن پرتفوی دیده می­ شود: 1- به کار­گیری ریسک نامطلوب به جای انحراف معیار، به عنوان ابزار سنجش ریسک. 2- نظریه فرامدرن پرتفوی توزیع بازدهی غیر نرمال را در نظر می­گیرد. به طور خلاصه می توان گفت که نظریه مدرن پرتفوی بر اساس رابطه بازدهی وریسک محاسبه شده از طریق انحراف معیار تبیین می­گردد، در حالی که نظریه فرامدرن پرتفوی بر اساس رابطه بازدهی وریسک نامطلوب به تبیین رفتار سرمایه­گذار و معیار­های انتخاب پرتفوی بهینه می ­پردازد.

1-4- اهمیت و ضرورت تحقیق
اهمیت و ضرورت تحقیق از آن جا ناشی می شود که حفظ و توسعه توان اقتصادی هر جامعه­ای در آینده در گرو سرمایه ­گذاری امروز آن است؛ سرمایه ­گذاری موتور محرکه توسعه اقتصادی و اجتماعی است، این رهیافتی است که هیچ مکتب و نظام اقتصادی در آن شک ندارد و به همین دلیل در تمام کشورها شیوه­ای به کار گرفته می­ شود که افراد و بنگاه­ها بخشی از درآمد خود را به امر سرمایه ­گذاری تخصیص دهند. منتهی دسترسی به رشد بلند مدت و مداوم اقتصادی نیازمند تجهیز و تخصیص بهینه منابع در سطح اقتصاد ملی است و این مهم بدون کمک بازارهای مالی، به ویژه بازار سرمایه گسترده و کارآمد، امکان پذیر نیست. از طرفی صندوق­های سرمایه گذاری مشترک یکی از مهمترین واسطه­های مالی هستند که هدایت جریان سرمایه را از دارندگان منابع به سمت مصرف­ کنندگان بر عهده دارند.از طرفی در کنار کمیابی منابع مالی در هر جامعه­ای، سوق دادن این منابع به سمتی که منجر به بالاترین بازدهی شود ، خود مسأله ای است نیازمند مدیریت کارآمد وکارآ و این مهم بدون ارزیابی عملکرد و برخورداری از یک شاخص که عملکرد را به درستی بسنجد، امکان­ پذیر نمی ­باشد. از طرف دیگر می دانیم که هدف از سرمایه ­گذاری قبل از هر چیزی افزایش و یا حداقل حفاظت از سرمایه مالی است. لذا به نظر می­رسد ارزیابی عملکرد پرتفوی برای سرمایه ­گذاران مهم است. ارزیابی عملکرد برای سرمایه­گذار از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اگر نتایج رضایت بخش نباشد باید دلایل آن روشن شوند تا تغییرات لازم صورت گیرند. این که کدام معیار عملکرد را به درستی می­سنجد و ارزیابی می­ کند از اهمیت خاص برخوردار است.
1-5- اهداف پژوهش
هدف از این پژوهش کمک به تصمیم ­گیری سهامداران، تحلیل­گران و سایر استفاده­کنندگان جهت ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری فعال در ­بورس اوراق بهادار تهران با معیارهای اندازه ­گیری عملکرد کلاسیک و فرامدرن می­باشد و بررسی ­کارآیی معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن در مقایسه با معیارهای اندازه ­گیری عملکرد کلاسیک در بازار اوراق بهادار تهران می­باشد و کدام یک از این ها عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک و در واقع عملکرد و خط مشی مدیریت صندوق­ها در بازار اوراق بهادار تهران را بهتر نشان می­دهد. و با توجه به اینکه هدف سرمایه­گذار از سرمایه ­گذاری در صندوق­ها کسب منافع آتی است بنابراین وی تلاش می­ کند تا در بهترین فرصت، در صندوق­ها سرمایه ­گذاری نموده و بیش­ترین بازده را با توجه به ریسک آن کسب نماید همین موضوع باعث شده به عملکرد صندوق­ها توجه بیش­تر شود. و هدف دیگر تحقیق تقویت دانش و علم و افزودن معلومات موجود و استفاده در محیط های دانشگاهی و آموزشی  و برنامه ­ریزی و هدف گذاری جهت بهبود عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری است. اهمیت و ضرورت تحقیق از آنجا ناشی می­ شود که هدف از سرمایه ­گذاری در صندوق­ها قبل از هر چیزی افزایش و یا حداقل حفاظت از سرمایه ملی است لذا به نظر می­رسد ارزیابی عملکرد صندوق­ها با معیاری که عملکرد صندوق­ها و در واقع عملکرد مدیریت صندوق­ها در بازاراوراق بهادار را بهتر نشان می­دهد برای سرمایه ­گذاران بسیار مهم است. لذا سعی بر آن است با انجام این تحقیق گامی در جهت نیل به صندوق­های سرمایه ­گذاری کاراتر و اثر بخش­تر برداشته شود.
1-6- فرضیه ­های پژوهش
در دهه 1960، سه پژوهشگر به نام های ویلیام شارپ، جک ترینور و مایکل جنسن بر مبنای مفهوم بازار سرمایه، مدل CAPM و مفاهیم ریسک وبازده، معیارهایی را برای ارزیابی عملکرد پرتفوی مطرح نمودند که شامل معیار شارپ، معیار ترینر و معیار بازده تفاوت جنسن می­باشد که از این معیارها در فرضیه به عنوان معیارهای کلاسیک ارزیابی عملکرد پرتفوی از آن ها استفاده کرده­ایم.
شاخص سورتینو توسط سورتینو و پرایس در سال1994 آن را طراحی کردند که آن­ها از ریسک نامطلوب به جای ریسک کل در مدل خود که معیار سورتینو است استفاده کردند ودر سال 1998 دولت هلند قانونی را وضع کرد که به موجب آن همه صندوق­های بازنشستگی ملزم شدند که در ارزیابی عملکرد از یک مبنا استفاده کنند که آن را مبنای استراتژیک نامیدند. از ناحیه دولت هیچ دستورالعملی مبنی بر چگونگی تعیین این مبنای استراتژیک و چگونگی تاثیر آن بر تصمیم­ها سرمایه ­گذاری صادر نشد.گروهی از محققین گرد هم آمدند، کار این گروه از محققین ارائه”نسبت پتانسیل مطلوب(UPR)” منجر شد، که چارچوبی برای اندازه ­گیری و سنجش پتانسیل مطلوب نسبت به ریسک نامطلوب بشمار می ­آید که از این معیارها در فرضیه ­ها به عنوان معیارهای فرامدرن ارزیابی عملکرد پرتفوی از آن ها استفاده کرده­ایم.
1-6-1- فرضیه اصلی تحقیق
بین نتایج حاصل از معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن و مدرن در صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک تفاوت معناداری وجود دارد.
 
1-6-2- فرضیه ­های فرعی تحقیق
1- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت شارپ و نسبت پتانسیل مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد.
2- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت شارپ و نسبت سورتینو تفاوت معناداری وجود دارد.
3- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت شارپ و نسبت امگا تفاوت معناداری وجود دارد.
4- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت ترینر و نسبت پتانسیل مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد.
5- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت ترینر و نسبت سورتینو تفاوت معناداری وجود دارد.
6- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس نسبت ترینر و نسبت امگا تفاوت معناداری وجود دارد.
7- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس معیار جنسن و نسبت پتانسیل مطلوب تفاوت  معناداری وجود دارد.
8- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس معیار جنسن و نسبت سورتینو تفاوت  معناداری وجود دارد.
9- بین نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک بر اساس معیارجنسن و نسبت امگا تفاوت  معناداری وجود دارد.
10- بین نتایج حاصل از معیارهای ارزیابی عملکرد صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک تفاوت  معناداری وجود دارد.
1-7- متغیر­های این تحقیق
1-7-1- متغیر مستقل
نرخ بازده دارایی(Ri)، نرخ بازده بدون ریسک(Rf ) و یا حداقل نرخ بازده مورد انتظار(MAR)، واریانس پرتفوی( ) ، ریسک سیستماتیک پرتفوی(  ، ریسک نامطلوب(Downside risk)، بازده بازار (Rm ).
1-7-2- متغیر وابسته
معیارهای ارزیابی عملکرد در تئوری مدرن یا کلاسیک پرتفوی (نسبت شارپ(SR)، نسبت ترینر(TR)، معیار بازده تفاوت جنسن) و معیارهای ارزیابی عملکرد در تئوری فرامدرن یا پسامدرن پرتفوی(نسبت پتانسیل مطلوب(UPR)، نسبت سورتینو، نسبت امگا).
1-8- روش پژوهش
تحقیق حاضر از نظر روش جزء تحقیق­های همبستگی می­باشد  در پژوهش­های همبستگی تلاش محقق برای کشف یا تعیین رابطه بین یک یا چند متغیر تمرکز دارد. در واقع هدف این روش مطالعه حدود تغییر­های یک یا چند متغیر با حدود تغییر­های یک یاچند متغیر دیگر است واز نظر هدف این پژوهش، تحقیقی کاربردی است که نتایج حاصل از آن می ­تواند برای سهامداران، مسئولین بورس اوراق بهادار و محققان مفید باشد و از نظر نوع بررسی­های پس رویدادی که بر اساس داده ­های مالی گذشته به بررسی فرضیه ­ها می ­پردازد.
1-9- روش جمع­آوری اطلاعات و ابزار اندازه ­گیری
در این تحقیق ابتدا با بهره گرفتن از روش کتابخانه­ای مبانی نظری مرتبط با موضوع تحقیق از منابع داخلی و خارجی استخراج و گزارش می­ شود و سپس داده ­های مورد نیاز  بر اساس گزارش­های مالی مربوط به فعالیت صندوق­های سرمایه ­گذاری مشترک که توسط شرکت بورس تهران، سازمان بورس و اوراق بهادار و سایت­های مرتبط با صندو­ق­ها منتشر می­ شود جمع­آوری خواهد شد. داده ­ها و اطلاعات میدانی مورد نیاز تحقیق، از طریق مراجعه به بانک­های اطلاعاتی شرکت و سازمان بورس و نیز با بهره گرفتن از اطلاعات و گزارش­های منتشره توسط نهادها و سایت­های ذی­ربط جمع­آوری و تجزیه و تحلیل خواهد شد.